Plucik Karol

Plucik Karol (1874–1937), przedsiębiorca budowlany, działacz spółdzielczy i rzemieślniczy, radny miasta Częstochowy. Ur. 1 I 1874 w Bielawie (powiat Koźle), był synem Piotra i Konstancji z domu Olszenko.

Plucik był mistrzem murarskim, od 1900 właścicielem przedsiębiorstwa budowlanego, które miało siedzibę przy ul. Jasnej 14 (Waszyngtona). W latach 30. firma nosiła nazwę Przedsiębiorstwo Budowlane Karol Plucik i Syn (przy ul. Waszyngtona 14, później 43). Plucik należał do znanych działaczy spółdzielczych. W 1907–13 był prezesem Stowarzyszenia Spożywczego „Samopomoc” I. W 1914 wszedł do zarządu Stowarzyszenia Spożywczego → „Nasza Piekarnia”, utworzonego z połączenia siedmiu stowarzyszeń. Przewodniczył sekcji pomocy dzieciom członków, utworzonej przez zarząd stowarzyszenia. W 1916–17 był członkiem Wydziału Społeczno-Wychowawczego przy Stowarzyszeniu Spożywczym → „Jedność” (przedtem „Nasza Piekarnia”). W 1916–17 był członkiem zarządu „Jedności”, a od 1920 Spółdzielni Kredytowej „Rzemieślnik”. Od 1916 pełnił funkcję starszego cechu murarzy. W 1919–21 i 1923–32 był prezesem → Stowarzyszenia Rzemieślniczo-Przemysłowego (później → Okręgowe Towarzystwo Rzemieślnicze); przewodniczył komisji murarskiej czeladniczej i mistrzowskiej. W dużej mierze dzięki jego zaangażowaniu powstała w 1926 Szkoła Rzemieślniczo-Przemysłowa. Plucik był też przewodniczącym Komitetu Budowy → Domu Rzemiosła w Częstochowie, który został oddany do użytku w 1938. Dwukrotnie: w 1924 i 1928 był wybierany do rady → Powiatowej Kasy Chorych w Częstochowie. W 1925 wszedł do Rady Miasta (RM); w RM był członkiem komisji: gospodarczej, rozbudowy miasta. Od 1932 należał do → Towarzystwa Popierania Kultury Regionalnej (później → Częstochowskie Towarzystwo Naukowe); działał w sekcji badania stosunków gospodarczych. W latach 20. był członkiem zarządu częstochowskiego oddziału → Polskiego Czerwonego Krzyża (PCK). Firma, której był właścicielem, wybudowała na terenie miasta szereg gmachów, m.in. budynek Szkół Powszechnych nr 6 i 7 przy ul. Narutowicza (Krakowskiej), gmach Starostwa Powiatowego (przy ul. Sobieskiego). Plucik był honorowym prezesem Okręgowego Towarzystwa Rzemieślniczego. Zm. 10 III 1937 w Częstochowie, pochowany został na cmentarzu Kule, w kwaterze 9, rząd XŃXI, grób nr 1. Posiadał odznakę „Za wybitne zasługi w rzemiośle” (1932).

W małżeństwie z Antoniną z Gorzeniów (ok. 1880–1957) miał syna Feliksa (–1944), przemysłowca, oraz córki Helenę (1910–1997), zamężną z Witoldem Kocayem, i Jadwigę (ok. 1906–1994).

Juliusz Sętowski, Cmentarz Kule w Częstochowie. Przewodnik biograficzny, Częstochowa 2005, s. 239; Jerzy Mucha, 100 lat spółdzielczości spożywców w Częstochowie 1899–1999, Częstochowa 1999, s. 29, 30, 50, 52–54; Z dziejów rzemiosła Częstochowy, Częstochowa 1966, s. 26, 42, 48; – „Dziennik Zarządu miasta Częstochowy” 1926, nr 9, s. 8; „Express Częstochowski” 1928, nr 289, s. 4; „Goniec Częstochowski” 1924, nr 195, s. 3, 1930, nr 296, s. 6, 1931, nr 49, s. 19 (tu na fotografii zbiorowej), s. 50, 1932, nr 249, s. 3, 1934, nr 60, s. 3, 1937, nr 57, s. 1, 4; „Kurier Codzienny” 1926, nr 75, s. 3, 1927, nr 124, s. 5; „Ziemia Częstochowska” 1934, t. I, s. 319, 1967, t. VI/VII (F. Sobalski), s. 80–81, 97; – Archiwum Państwowe w Częstochowie, Magistrat Częstochowy 5223, k. 206; Urząd Stanu Cywilnego w Częstochowie, Parafia św. Rodziny 1937, akt zgonu nr 123, k. 16; – odpis z inskrypcji nagrobnej.