Mikulski Wilhelm Aleksander

Mikulski Wilhelm Aleksander (1869–1947), chirurg, dyrektor szpitala, radny miejski, działacz społeczny. Ur. 3 XI w Wilejce na Wileńszczyźnie, był synem Oktawiana i Jadwigi z Henrycych, bratem Idalii (1863–1929), nauczycielki.

Ukończył gimnazjum w Mińsku Litewskim, później Wydział Lekarski uniwersytetu w Dorpacie (Tartu); dyplom lekarski otrzymał 22 III 1899. Praktykę odbywał w klinikach w Petersburgu i Krakowie. W 1910 przebywał w Wiedniu, gdzie specjalizował się w ginekologii i chorobach oczu, później wyjechał do Berlina, tam specjalizował się w rentgenologii. Ok. 1903 osiadł w Połocku w Cesarstwie Rosyjskim (tam bowiem przebywała jego rodzina), był dyrektorem i chirurgiem szpitala ziemskiego i lekarzem miejskim. W 1906, powołany do wojska, jako lekarz brał udział w wojnie rosyjsko-japońskiej. W 1914 pracował jako chirurg Czerwonego Krzyża w Wilnie, następnie został przeniesiony do szpitala rodziny carskiej w Carskim Siole k. Petersburga. Przez pewien czas służył w pociągu sanitarnym księcia Putiatina. We wrześniu 1918 przybył do Warszawy. Pracował krótko w szpitalu w Dęblinie. Mimo propozycji pracy w charakterze chirurga w Szpitalu Dzieciątka Jezus w Warszawie, w 1919 przyjechał do Częstochowy, gdzie jego córka podjęła pracę jako pielęgniarka w → szpitalu garnizonowym. Podjął pracę jako chirurg, a zarazem oficer Wojska Polskiego w szpitalu garnizonowym znajdującym się w → Domu Księcia przy ul. Kościuszki (później Wolności). W 1921 podczas III powstania śląskiego jako ordynator szpitala wojskowego w stopniu podpułkownika opiekował się rannymi i chorymi ewakuowanymi z terenów walk, m.in. z Lublińca, Olesna, Dobrodzienia. Od 1922 pracował jako ordynator oddziału chirurgicznego w → Szpitalu Towarzystwa Dobroczynności dla Żydów w Częstochowie, a także w → Powiatowej Kasie Chorych. Prowadził też prywatną praktykę lekarską, często bezpłatnie lecząc najbiedniejszych, czasem wspomagając ich finansowo. W 1939 wyjechał wraz z rodziną do Starej Wilejki k. Mołodeczna. Przebywał tam przez całą wojnę, pracując jako chirurg. W 1946 powrócił do Częstochowy. Pracował w komisji lekarskiej Ubezpieczalni Społecznej. Mikulski trzykrotnie zasiadał w Radzie Miejskiej w Częstochowie: w 1927 wszedł do Rady z ramienia Bloku Demokratycznego, a w 1934 i 1939 jako przedstawiciel komitetów wyborczych sanacyjnych – Polskiego Bloku Gospodarczego i Chrześcijańsko-Narodowego Zjednoczenia Gospodarczego. W 1934 był też członkiem Rady Przybocznej prezydenta miasta Częstochowy. Należał do → Federacji Polskich Związków Obrońców Ojczyzny (FPZOO), pełnił funkcję prezesa zarządu powiatowego FPZOO, piastował też godność prezesa honorowego Federacji. Od 1930 był członkiem Związku Powstańców Śląskich. Przewodził oddziałowi częstochowskiemu Związku Lekarskiego Państwa Polskiego, był członkiem → Towarzystwa Lekarskiego Częstochowskiego. Był autorem prac z dziedziny chirurgii. Zm. 9 X 1947 w Częstochowie, pochowany został na cmentarzu św. Rocha, w sektorze 32, rząd 3, grób nr 3. Odznaczony m.in. Złotym Krzyżem Zasługi, Medalem Niepodległości, Krzyżem na Śląskiej Wstędze Waleczności i Zasługi, Medalem za Wojnę 1919–1921, Gwiazdą Górnośląską.

W małżeństwie (od 1896) z Jadwigą (ok. 1871–1953) miał córki Dionizę (?) i Halinę, zamężną Prusińską, która była pielęgniarką. Jego wnukiem był prof. Antoni Prusiński z Akademii Medycznej z Łodzi.

Czy wiesz kto to jest?, red. Stanisław Łoza, Warszawa 1938, s. 488 (tu fotografia); – Krzysztof Brożek, Polska służba medyczna w powstaniach śląskich i plebiscycie 1918–1922, Opole 1973, s. 250, 294; Ryszard Szwed, Radni miasta Częstochowy w latach międzywojennych (1919–1939), [w:] Społeczeństwo Częstochowy w latach 1918–1939, Częstochowa 1997, s. 51; Mieczysław Wyględowski, Chirurgia i chirurdzy Częstochowy, Wrocław 1997, s. 55–56; – „Głos Narodu” 1946, nr 12, s. 3; „Goniec Częstochowski” 1931, nr 49 (1 III), s. 34, 1934, nr 296 (28 XII), s. 3 (fotografia); „Życie Częstochowy” 1947, nr 106 (11 X), s. 4, nr 113, s. 3 (J. Uznański); – Archiwum Państwowe w Częstochowie, Magistrat Częstochowy 5395, 5573 (informacje biograficzne); Urząd Stanu Cywilnego w Częstochowie, akt zgonu nr 1065/1947; – odpis z inskrypcji nagrobnej; materiały w zbiorach Ośrodka Dokumentacji Dziejów Częstochowy Muzeum Częstochowskiego.