Zawada Władysław

Zawada Władysław (1863–1919), ogrodnik, dyrektor ogrodu botanicznego w Renzie. Ur. w 1863 w Rudnikach, powiat wieluński, był synem Augusta (1828–1903), ogrodnika, oraz Joanny z Drabikowskich (1832–1907), bratem → Karola, Wandy, zamężnej Malinowskiej (1869–1924) i Emilii, zamężnej Szczecińskiej (1879–1936).

Ukończył gimnazjum w Warszawie, następnie studiował w Królewskim Instytucie Pomologicznym w Prószkowie (Proskau, Prosków) k. Opola. Po ukończeniu (z odznaczeniem) studiów i otrzymaniu tytułu botanika architekta powrócił do Królestwa Polskiego, gdzie przez jakiś czas zdobywał wiedzę praktyczną w zakresie ogrodnictwa. W 1886–89 objął posadę ogrodnika w Cesarskim Ogrodzie Botanicznym w Petersburgu. W 1890–94 pełnił funkcję dyrektora ogrodu botanicznego w Penzie. W tym okresie był też naczelnym, a przez pewien czas także dyrektorem tamtejszej szkoły botanicznej. Około 1900 wezwany przez ojca Augusta przyjechał do Częstochowy. Znacznie rozszerzył ogród ojca, prowadził hodowlę szkółek. Po śmierci ojca za część majątku ziemskiego, który mu przypadł w udziale, utworzył zakład ogrodniczy „Halinów” (przy ul. Szkolnej /Dąbrowskiego/): eksponaty z tego zakładu były prezentowane przez niego na wystawach, m.in. w Warszawie, Petersburgu. W swoim zakładzie prowadził warzywnictwo, owocarstwo, szkółkarstwo liczące 150 tysięcy drzew owocowych (grusze, jabłonie, śliwy, wiśnie) i ozdobnych (wiązy, tuje, lipy wielkolistne). Od 1903 zajął się hodowlą kwiatów; początkowo sprowadzał kwiaty z Holandii, Stanów Zjednoczonych, później sam pracował nad tworzeniem nowych odmian. Wyhodowanym przez siebie nowym odmianom kwiatów (szczególnie mieczykom) nadawał nazwy związane z historią i kulturą Polski: „Polonia”, „Litwa”, „Kopernik”, „Kordecki”, „Mickiewicz”, „Słowacki”, „Chopin”, „Matejko”. Na terenie zakładu ogrodniczego „Halinów” organizował wystawy kwiatów; m.in. w lipcu 1907 na wystawie pokazał ok. 5 tysięcy róż różnych odmian, a także goździki, hiacynty, lilie. Zm. 4 I 1919 w Częstochowie, został pochowany na cmentarzu św. Rocha, w sektorze 14, rząd 9, grób nr 3.

Zawada przypuszczalnie rodziny nie założył.

„Gazeta Częstochowska” 1999, nr 8, s. 10 (dotyczy też brata Karola); „Goniec Częstochowski” 1907, nr 81, s. 2, nr 257, s. 2, 1909, nr 99, s. 2, 1915, nr 100, s. 2, 1919, nr 4, s. 1, 4 (wspomnienie pośmiertne); „Wiadomości Częstochowskie” 1906, nr 105, s. 2.