Jałowiecki Zygfryd Henryk

Udostępnij

Jałowiecki Zygfryd Henryk (1907–94), muzyk, kompozytor, założyciel i kierownik chórów, nauczyciel. Ur. 3 II 1907 w Sosnowcu, był synem Jana i Józefy z Danków.

W 1924–45 pracował jako urzędnik w fabryce włókienniczej „La Czenstochovienne”. W II połowie lat 20. przy Towarzystwie Teatralno-Muzycznym tejże fabryki prowadził chór mieszany, a w końcu lat 30. był organizatorem i kierownikiem chóru revelersów „Freda”. W latach 20. i 30. jako skrzypek i pianista był akompaniatorem (wraz ze skrzypkiem Jerzym Bursikiem) podczas różnych imprez muzycznych organizowanych przez szkoły, związki i stowarzyszenia (m.in. Polskie Towarzystwo Kultury i Oświaty „Pochodnia”). Współpracował z Teatrem „Rozmaitości” (w sali przy ul. Katedralnej). W 1945–46 pracował na kolei, w tym okresie jako muzyk grał w Częstochowie: w cukierni „Ziemiańskiej”, kawiarni „Literackiej”, restauracji „Mała Gastronomia” i „Gospodzie Spółdzielczej”. Od 1946 do początku lat 70. XX w. był kierownikiem muzycznym w Teatrze im. A. Mickiewicza w Częstochowie; w 1948–69 skomponował muzykę do 21 sztuk teatralnych i komedii muzycznych. Tworzył też utwory instrumentalne dla zespołów rozrywkowych, pieśni dla chórów szkolnych i piosenki dla zespołów rozrywkowych. Na 750-lecie Częstochowy skomponował hejnał, który po raz pierwszy został odegrany 1 V 1966 (później m.in. w 1999 na konkursie hejnalistów w Gdańsku). Prowadził zespół muzyczny „Kombatanci” przy → Związku Bojowników o Wolność i Demokrację w Częstochowie. Uczył też śpiewu i muzyki w szkołach częstochowskich: w 1957–69 w Liceum Pedagogicznym, w 1965–67 także w Technikum Gospodarczym, w 1969–71 w Technikum Chemicznym, a w 1970–73 w Technikum Gastronomicznym. Był członkiem Związku Zawodowego Muzyków Rzeczypospolitej Polskiej, po 1945 należał do Związku Zawodowego Pracowników Kultury i Sztuki w Polsce. Zm. 23 IX 1994, pochowany został na cmentarzu św. Rocha w Częstochowie, w sektorze 17, rząd 4, grób nr 6. Wyróżniony m.in. odznaką Zasłużony Działacz Kultury i złotą odznaką Zasłużony w Rozwoju Województwa Katowickiego.

Cmentarz św. Rocha w Częstochowie. Przewodnik biograficzny, pod red, J. Sętowskiego, Częstochowa 2012, s. 90; Wanda Malko, Życie muzyczne Częstochowy w latach 1918–1939, Częstochowa 2008, s 206, 208–211, 214, 215, 226, 250, 274, 281, 294; – Urząd Stanu Cywilnego w Częstochowie, akt zgonu nr 2514/1994; – informacje pasierbicy, Barbary Okońskiej z Częstochowy, także dokumenty i fotografie w jej posiadaniu; – informacje syna, Zdzisława Jałowieckiego z Częstochowy; – odpis z inskrypcji nagrobnej (tu fotografia).

Autor: → Juliusz Sętowski

Zobacz inne hasła z kategorii: → Osoby

Ostatni Grosz... czytaj

Błeszno... czytaj

Dźbów... czytaj

Ostatnio dodane


Miejski Uniwersytet Powszechny

instytucja kulturalno-oświatowa utworzona w 1929 z inicjatywy częstochowskiego → Bezpartyjnego Bloku Współpracy z Rządem. Organizatorem był Wydział Oświaty i... więcej::

Zakład Freblowski Stanisławy Ligęzówny

w 1912 Stanisława Ligęzówna (Ligenzówna) podjęła starania o powołanie w Częstochowie kantoru pośrednictwa dla nauczycielek. Od tegoż roku pod nazwą... więcej::

Kościółek i szpital – przytułek św. Jakuba

wybudowane (kaplica była murowana, a przytułek drewniany) jako zespół szpitalny w 1586 z fundacji Jakuba Zalejskiego, pisarza celnego... więcej::

Chajutin (Hajutin) Szymon Szmerka

Chajutin (Hajutin) Szymon Szmerka (ok. 1872–1929), działacz spółdzielczy i sportowy. Ur. w Moskwie, był synem Joela Wulfa i Dobry Elki z Wileńczyków. Chajutin do Częstochowy przybył... więcej::

Mamy
już:

800 haseł