Wenda Romuald

Udostępnij

Wenda Romuald (1822 – po 1897), aptekarz. Ur. 2 I 1822 w Warszawie, był synem Gracjana Wendy (herbu Vendt), oficera Wojsk Polskich, rewizora policji rogatek czerniakowskich w Warszawie, i Agnieszki z Zawadzkich, miał dwóch braci: Józefa, maszynistę Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej, oraz Władysława, radcę honorowego, sekretarza archiwum Rady Administracyjnej w Warszawie.

Wenda był podaptekarzem w Warszawie, kolejne miejsca zamieszkania to Widawa (powiat sieradzki) i Warta (powiat wartski). W 1852 przeniósł się do Częstochowy, gdzie prowadził aptekę (w domu własnym), W 1857 figurował w spisie osób pochodzenia szlacheckiego w cyrkule I obejmującym Stare Miasto. Od początku lat 60. był członkiem Rady Szczegółowej → Szpitala Najświętszej Maryi Panny w Częstochowie, do grona jego znajomych należał m.in. lekarz Szpitala NMP → Julian Kalinka (żona Wendy została 25 VI 1854 matką chrzestną syna Juliana Kalinki – Jana Władysława). W 1875 zakupił na licytacji nieruchomość przy Nowym Rynku nr 176 (obecnie pl. Daszyńskiego 1), należącą wcześniej do Leona Siemieńskiego (właściciela dóbr Skrzydlów), dokąd przeniósł aptekę. Zm. 12 I 1897 w Częstochowie.

Pierwszą żoną Wendy (od 1847 – ślub odbył się w Warszawie) była Karolina z Friedenreichów (1826–62), wyznania ewangelicko-augsburskiego, mieli syna Stanisława Gracjana (1850–) oraz cztery córki: Emilię (1848–62), Walerię Karolinę (1851–), zamężną Wesołowską, Paulinę Marię (1854–), zamężną Skulską (Wenda wydał zgodę na ślub nieletniej córki Pauliny z Aleksandrem Skulskim, właścicielem dóbr Smotryszów w powiecie radomskowskim, spisana została również intercyza przed notariuszem Antonim Owsianym w Częstochowie), oraz Kamilę Józefę (1858–) zamężną Rompalską (była członkinią → Towarzystwa Dobroczynności dla Chrześcijan w Częstochowie). Drugą żoną była Seweryna z Grossów.

Andrzej Kuśnierczyk, Podróże częstochowian w świetle rejestru paszportowego z roku 1854, „Rocznik Muzeum Częstochowskiego” 2018, t. 17, s. 180–181; Mieczysław Wyględowski, Apteki i aptekarze Częstochowy, Częstochowa 2012, s. 42, 44, 137, 292; Skorowidz mieszkańców miasta Warszawy, Warszawa 1854, s. 404 (dotyczy Stanisława Gracjana oraz Władysława), s. 138; Szlachta wylegitymowana w Królestwie Polskim w latach 1836–1861, oprac. Elżbieta Sęczys, Warszawa 2000, s. 748; „Wiadomości Częstochowskie” 1906, nr 79, s. 3; Archiwum Państwowe w Częstochowie, Zespół nr 1, sygn.1864 („Adresnyj listok goroda Częstochowa 1877”), sygn. 8956, nr 176, s. 2549, sygn. 44; Notariusz Owsiany (1875), akt nr 5, nr 238.

Autor: → Andrzej Kuśnierczyk

Zobacz inne hasła z kategorii: → Osoby

Poprzednie hasło
→ Weloński Kazimierz

Następne hasło
→ Werde Leopold Lipman

Ostatni Grosz... czytaj

Błeszno... czytaj

Dźbów... czytaj

Ostatnio dodane


Miejski Uniwersytet Powszechny

instytucja kulturalno-oświatowa utworzona w 1929 z inicjatywy częstochowskiego → Bezpartyjnego Bloku Współpracy z Rządem. Organizatorem był Wydział Oświaty i... więcej::

Zakład Freblowski Stanisławy Ligęzówny

w 1912 Stanisława Ligęzówna (Ligenzówna) podjęła starania o powołanie w Częstochowie kantoru pośrednictwa dla nauczycielek. Od tegoż roku pod nazwą... więcej::

Kościółek i szpital – przytułek św. Jakuba

wybudowane (kaplica była murowana, a przytułek drewniany) jako zespół szpitalny w 1586 z fundacji Jakuba Zalejskiego, pisarza celnego... więcej::

Chajutin (Hajutin) Szymon Szmerka

Chajutin (Hajutin) Szymon Szmerka (ok. 1872–1929), działacz spółdzielczy i sportowy. Ur. w Moskwie, był synem Joela Wulfa i Dobry Elki z Wileńczyków. Chajutin do Częstochowy przybył... więcej::

Mamy
już:

800 haseł