Wasilewski Leon

Wasilewski Leon (1867–1939), lekarz, działacz społeczny. Ur. 1867 we Władysławowie na Suwalszczyźnie, był synem Szymona Dominika, właściciela majątku ziemskiego, uczestnika powstania 1863–64, który później pracował jako urzędnik wydziału sanitarnego Magistratu w Suwałkach. Jego matką była Józefa z Sawickich (ok. 1842–1940), brat Władysław był aptekarzem w Sosnowcu, siostra Anna, zamężna Tomaszewska, była nauczycielką języka francuskiego.

Uczył się w gimnazjum rządowym w Suwałkach; należał tam do tajnego koła samokształceniowego. Po uzyskaniu matury studiował medycynę na rosyjskim Uniwersytecie Warszawskim; podczas studiów utrzymywał się, udzielając korepetycji. W 1893 otrzymał dyplom i wyjechał do pracy w klinice w Moskwie. W 1894–1900 odbył praktykę lekarską w Kowalu k. Włocławka. Był specjalistą chorób wewnętrznych, kobiecych, dziecięcych, a także położnikiem. W 1900 zamieszkał w Częstochowie, pracował początkowo w ambulatorium, później był lekarzem fabrycznym w Odlewni Żeliwa → „Wulkan” i fabryki włókienniczej Motte, Meillassoux et Caulliez. Udzielał bezpłatnej pomocy lekarskiej ubogim mieszkańcom miasta. Należał do zarządu → Towarzystwa Dobroczynności dla Chrześcijan (TDdCh), kierował sekcją kolonii letnich TDdCh. W 1906 był współzałożycielem w Częstochowie → I Polskiego Gimnazjum i → Polskiej Macierzy Szkolnej. Od 1909 należał też do zarządu → Towarzystwa Opieki Szkolnej. Zmobilizowany w 1914 do wojska rosyjskiego, pełnił w czasie wojny funkcję starszego ordynatora szpitali wojskowych w Brześciu, w Niżnym Nowogrodzie, Orle i Elizawetgrodzie. W lipcu 1918 powrócił do Częstochowy Prowadził prywatną praktykę lekarską, od 1922 pracował w → Powiatowej Kasie Chorych, później w → Ubezpieczalni Społecznej. Od 1933 był kontraktowym lekarzem dla urzędników państwowych. Kontynuował też działalność społeczną; od 1927 należał do → Akcji Katolickiej; od 1927 do 1939 był prezesem Międzydiecezjalnego Instytutu Akcji Katolickiej. Współorganizator i uczestnik I Kongresu Eucharystycznego w Częstochowie. W 1932 kierował Komitetem Jubileuszowym 550. rocznicy Obrazu Matki Boskiej na Jasnej Górze. W 1931 został mianowany przez papieża Piusa XI Szambelanem Jego Świętobliwości. Jako lekarz przez szereg lat leczył ojców paulinów oraz siostry zakonne ze zgromadzeń honoratek, magdalenek, szarytek, zmartwychwstanek, nazaretanek. Należał do → Towarzystwa Lekarskiego Częstochowskiego (był członkiem honorowym) i Związku Lekarzy Polskich, gdzie zasiadał przez kilka lat w zarządzie. Zm. 7 VII 1939 w Częstochowie, pochowany został na cmentarzu św. Rocha, w sektorze 10, rząd 4, grób nr 12.

W małżeństwie z Zofią Galińską miał dwie córki: Janinę (1897–1903) i Stefanię, zamężną Gierowską, jego wnukami byli Stefan Gierowski, artysta malarz, profesor Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie i Józef Andrzej Gierowski, historyk, profesor Uniwersytetu Wrocławskiego i Uniwersytetu Jagiellońskiego (rektor tej uczelni w 1981–87).

Jan Związek, Katolickie stowarzyszenia społeczne w diecezji częstochowskiej (1925–1939), Częstochowa 1994, s. 68, 77, 80, 83; – „Goniec Częstochowski” 1908, nr 161 (13 VI), s. 3, 1909, nr 138 (20 V), s. 2, 1910, nr 5 (6 I), 1918, nr 138 (6 I), s. 2, 1931, nr 49 (1 III), s. 15: – ankieta dotycząca Leona Wasilewskiego wypełniona przez wnuka, Józefa Andrzeja Gierowskiego z Krakowa (w zbiorach Ośrodka Dokumentacji Dziejów Częstochowy Muzeum Częstochowskiego); – odpis z inskrypcji nagrobnej.