Telefony częstochowskie

Udostępnij

Telefony częstochowskie, pierwszą niewielką wewnątrzzakładową sieć telefoniczną na terenie Częstochowy założono na przełomie 1882/83 w zakładzie pod nazwą „Fabryka Papieru i Młyny Walcowe K. Ginsberg i (Bracia) Kohn (Spółka komandytowa)”. Łączyła ona młyn i fabrykę papieru z portierniami i budynkiem dyrekcji; dysponowano kilkoma aparatami telefonicznymi. Pierwszą miejską sieć telefoniczną uruchomiono w 1891 po rozpatrzeniu przez władze wniosku 14 obywateli Częstochowy narodowości żydowskiej o zezwolenie na założenie połączeń telefonicznych (wśród zainteresowanych był → Karol Ginsberg – współwłaściciel fabryki z pierwszymi telefonami na terenie miasta). Sieć miejska obejmowała domy prywatne i biura firm należące do wnioskodawców. Pierwsza centrala telefoniczna mieściła się w budynku na rogu II Alei i ul. Teatralnej (obecnie: Wolności 2). Na kierownika sieci władze mianowały → Jana Bełdowskiego. W 1904 rozpisano przetarg na budowę nowej sieci telefonicznej. Wybrano ofertę J. Bełdowskiego, zaś prace przy rozbudowie wykonał inż. Karol Hoecke. Sieć składała się z dwóch podstawowych magistrali (A i B) oraz odchodzących od nich odgałęzień. Centrala znajdowała się przy ul. Teatralnej 33. Po wybuchu wojny w 1914 i zajęciu Częstochowy przez Niemców sieć telefoniczna znalazła się całkowicie pod kontrolą władz okupacyjnych. Prywatne aparaty zarekwirowano za pokwitowaniem i przekazano na potrzeby cywilnych i wojskowych władz niemieckich; sieć nie była konserwowana. Na przełomie 1914/15 Niemcy przenieśli centralę telefoniczną do budynku u zbiegu ulic: Teatralnej i Żelaznej (Kopernika). Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości, telefony w Częstochowie uruchomiono 29 XII 1918. Do 1922 miejska sieć telefoniczna istniała na prawach koncesji – prowadzona była powtórnie przez J. Bełdowskiego. 1 IV 1922 została upaństwowiona. W okresie międzywojennym nastąpiła rozbudowa sieci telefonicznej w Częstochowie i połączeń z innymi miastami. Stosowano podziemne połączenia kablowe. Uruchomiono nową centralę w ukończonym w 1931 nowoczesnym gmachu Obwodowego Urzędu Pocztowego przy ul. Kopernika 22. Po zajęciu Częstochowy przez Niemców 3 IX 1939, miejska sieć telefoniczna została zajęta przez okupantów na potrzeby wojska. Na początku 1940 urządzenia telekomunikacyjne przekazano niemieckiej administracji cywilnej. Podczas wycofywania się Niemców z Częstochowy, sieć telefoniczna została w znacznej mierze zdewastowana, a urządzenia telekomunikacyjne wywiezione. Po zajęciu Częstochowy przez wojska sowieckie szybko przystąpiono do naprawy infrastruktury. W 1947–49 w ramach trzyletniego planu odbudowy telekomunikacji naprawiono zniszczenia. W kolejnych latach przemysł krajowy nie był w stanie zrealizować zapotrzebowania na łączność telefoniczną. Poprawa nastąpiła w latach 70., po uruchomieniu w Polsce produkcji central licencyjnych. Dalsza rozbudowa infrastruktury telekomunikacyjnej nastąpiła w latach 90. Do 1990 województwo częstochowskie było na jednym z ostatnich miejsc pod względem gęstości sieci telefonicznej. W okresie od 1990 do końca 1994 liczba telefonów w Częstochowie zwiększyła się o blisko 50 tys. sztuk. W 1992–2000 dokonano kompleksowej telefonizacji wszystkich 58 jednostek terytorialnych byłego województwa częstochowskiego.

Aleksander Gąsiorski, Oddział częstochowski Stowarzyszenia Elektryków Polskich 2001–2006. Organizacje techniczne i elektrotechniczne w kraju oraz rozwój elektrotechniki na Ziemi Częstochowskiej w XIX i XX wieku, Częstochowa 2006, s. 195, 196, 197, 201, 202, 204, 205, 206, 208, 209; – Zbigniew Lech Żebrowski, Z dziejów częstochowskiej telekomunikacji (od chwili jej powstania do dnia 1 września 1939 r.), „Almanach Częstochowy” 2010, s. 208, 209, 211, 212, 213, 214; – „Życie Częstochowskie” 2011, nr 112, s. 6; – materiały w zbiorach Ośrodka Dokumentacji Dziejów Częstochowy Muzeum Częstochowskiego.

Autor: → Paweł Michalski

Poprzednie hasło
→ Teclaff Emil

Ostatni Grosz... czytaj

Błeszno... czytaj

Dźbów... czytaj

Ostatnio dodane


Miejski Uniwersytet Powszechny

instytucja kulturalno-oświatowa utworzona w 1929 z inicjatywy częstochowskiego → Bezpartyjnego Bloku Współpracy z Rządem. Organizatorem był Wydział Oświaty i... więcej::

Zakład Freblowski Stanisławy Ligęzówny

w 1912 Stanisława Ligęzówna (Ligenzówna) podjęła starania o powołanie w Częstochowie kantoru pośrednictwa dla nauczycielek. Od tegoż roku pod nazwą... więcej::

Kościółek i szpital – przytułek św. Jakuba

wybudowane (kaplica była murowana, a przytułek drewniany) jako zespół szpitalny w 1586 z fundacji Jakuba Zalejskiego, pisarza celnego... więcej::

Chajutin (Hajutin) Szymon Szmerka

Chajutin (Hajutin) Szymon Szmerka (ok. 1872–1929), działacz spółdzielczy i sportowy. Ur. w Moskwie, był synem Joela Wulfa i Dobry Elki z Wileńczyków. Chajutin do Częstochowy przybył... więcej::

Mamy
już:

800 haseł