Teclaff Emil

Teclaff Emil (1883–1962), inżynier włókiennik, dyrektor fabryki w Częstochowie. Ur. 26 III 1883 w Łyszkowicach k. Łowicza, był synem Edmunda, dyrektora zakładu przetwórstwa rolno-spożywczego tamże, i Pelagii z Kasperskich.

Po ukończeniu szkoły realnej w Warszawie, od 1900 studiował w Leeds Technical College w Anglii. Tam w 1903 uzyskał dyplom inż. i rozpoczął pracę w fabryce maszyn włókienniczych Fairbairn Macpherson. Od 1904 zatrudniono go w przędzalni jutowej, konopnej i lniarskiej w fabryce włókienniczej „Stradom” w Częstochowie. W 1905 był kierownikiem przędzalni, a w 1909 mianowano go zastępcą dyrektora. W okresie 1922 – 1 IX 1939 zajmował stanowisko dyrektora zakładów. W latach 20. i 30. rozbudował podległy mu zakład i wyposażył go w nowoczesne maszyny. Teclaff przyczynił się także osobistym wkładem finansowym do organizacji kolonii letnich dla ubogiej młodzieży oraz do budowy indywidualnych domków robotniczych w dzielnicy Stradom. Wspierał również finansowo budowę kościoła pw. św. Rodziny. W czerwcu 1940 Niemcy zmusili go do przyjęcia funkcji konsultanta w dziale technicznym zakładów. W czasie okupacji współopracowywał plany natychmiastowego uruchomienia po wyzwoleniu zdewastowanych fabryk lniarskich i juciarskich w Częstochowie. 17 I 1945 załoga fabryki „Stradom” ponownie wybrała go na dyrektora zakładu. W marcu roku następnego zrezygnował z tej funkcji i został doradcą technicznym Centralnego Zarządu Przemysłu Włókienniczego. W 1946–48 jako kierownik grupy operacyjnej powołanej przez Ministerstwo Przemysłu i Handlu uruchamiał zakłady włókiennicze na Ziemiach Odzyskanych, m.in. w Nowej Soli, Mysłakowicach, Walimiu. W 1947 przebywał w Wielkiej Brytanii w celu zakupu maszyn włókienniczych dla zakładów regionu częstochowskiego. Do 1962 pełnił funkcję doradcy technicznego w Zjednoczeniu Przemysłu Lniarskiego oraz w Częstochowskich Zakładach Przemysłu Lniarskiego (CzZPL) „Stradom”. Teclaff był jednym z założycieli oddziału częstochowskiego Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Przemysłu Włókienniczego. Zm. 19 I 1962 w Częstochowie, pochowany został na cmentarzu Kule w kwaterze 92, rząd I, grób 7.

W małżeństwie (od 1917) z Heleną z Tarnowskich (1894–1980), córką dyrektora fabryki „Stradom”, miał dwóch synów: Ludwika oraz Juliusza (1921–91), ekonomistę. kierownika działu produkcji w CzZPL „Stradom” w Częstochowie.

Juliusz Sętowski, Cmentarz Kule w Częstochowie. Przewodnik biograficzny, Częstochowa 2005, s. 310–311; Słownik biograficzny techników polskich, z. 4/5 (M. Kowalik, J. Miller), Warszawa 1994, s. 154–155; – „Goniec Częstochowski” 1928, nr 46, s. 6, nr 157, s. 3; „Życie Częstochowy” 1962, nr 18, s. 6; – odpisy z inskrypcji nagrobnych.