Szymkowiak Wincenty

Szymkowiak Wincenty (1883–1959), inżynier architekt, przedsiębiorca budowlany, działacz społeczny. Ur. 22 I 1883 w Grodzisku, powiat Nowy Tomyśl, był synem Jana i Józefy z Kühnów.

Szymkowiak ukończył Wyższą Królewską Szkołę Budowlaną w Kolonii. Jako wolno praktykujący architekt zamieszkał w Częstochowie. Według jego projektu zostało wybudowanych szereg budynków, m.in. w 1916 wzniesiono gmach → Gimnazjum Żeńskiego Wacławy Chrzanowskiej przy ul. Teatralnej 9 (obecnie I Liceum Ogólnokształcące im. J. Słowackiego przy ul. Kościuszki 8), a także willę przy ul. Jasnogórskiej 48. Później prowadził Przedsiębiorstwo Budowlane w Radomiu (przy ul. Świeżej 11). Od końca 1920 ponownie w Częstochowie był współwłaścicielem (wraz z Tadeuszem Soczyńskim) firmy: Szymkowiak i Spółka Przedsiębiorstwo Budowlane oraz Dostawy i Sprzedaż Materiałów Techniczno-Budowlanych. W 1929 przedsiębiorstwo to wygrało konkurs na budowę gmachu teatru w Częstochowie (u zbiegu ul. Kilińskiego i Jasnogórskiej). W 1931 jednak w wyniku zatargu z zarządem Towarzystwa Budowy i Eksploatacji Teatru firma odstąpiła od kontynuowania budowy. W 1934 zasiadał w Komisji Likwidacyjnej Towarzystwa Budowy i Eksploatacji Teatru. Szymkowiak ok. 1938 uruchomił filię swojego przedsiębiorstwa w Stalowej Woli. Przynajmniej od 1937 był członkiem zarządu częstochowskiego oddziału → Stowarzyszenia Kupców Polskich. Należał również do zarządu Towarzystwa Śpiewaczego → „Lutnia” oraz komisji rewizyjnej częstochowskiego oddziału → Polskiego Czerwonego Krzyża (PCK). Po 1945 prowadził nadal firmę budowlaną oraz był biegłym sądowym w zakresie ustalania wartości użytkowej lokali handlowych. Pełnił funkcję wiceprzewodniczącego Zrzeszenia Prywatnego Przemysłu Budowlanego przy Izbie Przemysłowo-Handlowej w Częstochowie. Zm. 29 XI 1959 w Częstochowie, pochowany został na cmentarzu Kule, w kwaterze 16, rząd I, grób 8.

W małżeństwie z Jadwigą z Hermanów (ok. 1888–1958) miał syna Jerzego (ok. 1911–87), sportowca, koszykarza, lekkoatletę (czołowego skoczka wzwyż w Polsce) Koła Sportowego →„Brygada”, który studiował architekturę w Warszawie i Lwowie (studiów nie ukończył), był dobrym rysownikiem. W kampanii 1939 dowódca 1 plutonu przeciwpancernego → 27 pułku piechoty; za odwagę wykazaną w walce został odznaczony Krzyżem Walecznych. Po II wojnie światowej przez pewien czas prowadził po ojcu firmę budowlaną.

Juliusz Sętowski, Cmentarz Kule w Częstochowie. Przewodnik biograficzny, Częstochowa 2005, s. 300–301; Stanisław Szymański, 27 pułk piechoty w kampanii wrześniowej pod Częstochową, Częstochowa 1998 (dotyczy syna Jerzego); Janusz Wróbel, Marek Wójcik, Monografia 70 lat Częstochowskiego Klubu Sportowego „Budowlani”, Częstochowa 1992, s. 32, 35 (dotyczy Jerzego); – Książka adresowa m. Częstochowy 1947, Częstochowa 1947, s. 30, 61; – „Express Częstochowski” 1929, nr 19, s. 4, nr 105, s. 2; „Gazeta Częstochowska” 1937, nr 19, s. 3, 1958, nr 21, s. 6 (dotyczy syna Jerzego, tu na fotografii zbiorowej); „Goniec Częstochowski” 1916, nr 206, s. 3, 1934, nr 38, s. 3, 1939, nr 63, s. 3, nr 143, s. 5; „Kurier Codzienny” 1927, nr 85, s. 7; „Kurier Częstochowski” 1921, nr 64, s. 3; „Nasz Świat” 1958, nr 29, s. 1; Polski Czerwony Krzyż. Sprawozdanie oddziału częstochowskiego za 1933, Częstochowa, s. 10; Rocznik Polskiego Przemysłu i Handlu 1936, nr informacyjny 25; Rocznik Polskiego Przemysłu i Handlu 1938, nr informacyjny 28; „Ziemia Częstochowska” 1967, t. VI/VII (W. Tyras), s. 156; – Archiwum Państwowe w Częstochowie, Magistrat Częstochowy 8296; Urząd Stanu Cywilnego w Częstochowie, akt zgonu 1959/1601; – informacje Mauryli Kiersnowskiej oraz Wojciecha Pawłowskiego z Warszawy; – odpis z inskrypcji nagrobnej.