Szpital Powszechny Miejski

Szpital Powszechny Miejski, utworzony w 1934 po reformie szpitalnictwa w Częstochowie. Powstał przez połączenie czterech szpitali: Szpitala Chirurgicznego NMP (II Aleja 17), Szpitala dla Chorych Wewnętrznych (ul. Waszyngtona 48), Szpitala dla Chorych Zakaźnych (przy ul. Chłopickiego 90/98), które były szpitalami miejskimi, podległymi Magistratowi i Szpitala Wenerycznego (przy ul. Wieluńskiej 28), stanowiącego własność Powiatowego Związku Komunalnego (Wydziału Powiatowego) w Częstochowie. Szpitale te po połączeniu stały się formalnie oddziałami Szpitala Powszechnego Miejskiego (SzPM): ,,A” – chirurgicznym (92 łóżka, czterech lekarzy: Alfred Franke, Leon Goldman, Jan Bielunas, Antonii Słonimski, 12 pielęgniarek i personelu pomocniczo medycznego), ,,B” – wewnętrznym (91 łóżek, później 138, czterech lekarzy: → Paweł Szaniawski, → Wacław Konar, → Paweł Błagowidow, → Lucjan Kędzierski, 16 pielęgniarek i personelu pomocniczego), ,,C” – zakaźnym (60 łóżek, dwóch lekarzy: → Edwin Petrykat, → Józef Secomski), ,,D”– wenerycznym (80 łóżek). Dyrektorem został → Witold Siciarz. W połowie 1936 ze względów oszczędnościowych zlikwidowano oddział ,,D”– weneryczny, a chorych przeniesiono do Szpitala św. Łazarza w Będzinie (na ul. Wieluńskiej została tylko przychodnia przeciwweneryczna). W tr. personel szpitala liczył 114 osób, w tym dziewięciu lekarzy, czterech felczerów, dwóch akuszerów. Znajdowały się w nim 323 łóżka. W 1937 oddział wewnętrzny został przeniesiony do budynku przy ul. św. Barbary. Okręg SzPM obejmował miasto, powiaty częstochowski, radomszczański, włoszczowski. Od 1946 funkcjonował w Częstochowie Publiczny Miejski Szpital Powszechny, posiadający inną strukturę, niż Szpital Powszechny Miejski w 1934–39.

Bohdan Puczyński, Rozwój społeczno-gospodarczy Częstochowy – w okresie II Rzeczypospolitej, [w:] Dzieje Częstochowy od zarania do czasów współczesnych, Katowice 1964, s. 162, 163; Franciszek Sobalski, Szpitale Częstochowy w okresie II Rzeczypospolitej (1918–1939), „Ziemia Częstochowska” 2004, t. XXXI, s. 58, 65; – Rocznik Lekarski Rzeczypospolitej Polskiej na rok 1936, oprac. Stanisław Konopka, Warszawa 1936, kolumna 149 Urzędowy spis lekarzy, lekarzy – dentystów, farmaceutów, felczerów, pielęgniarek, położnych uprawnionych i samodzielnych, techników dentystycznych, Warszawa 1939, s. 7 (szpitale); – materiały w zbiorach Ośrodka Dokumentacji Dziejów Częstochowy Muzeum Częstochowskiego.