Schreiber Ignacy

Udostępnij

Schreiber Ignacy (1902–1939), pseudonim Is, S.Yer, Włada B. Pedagog, autor opracowań z dziedziny pedagogicznej, krytyk literacki, tłumacz. Ur. w Krakowie, był synem Stefana i Reginy z Auerbachów.

Ukończył studia na Wydziale Filozoficznym uniwersytetu w Wiedniu, tam uzyskał doktorat na podstawie pracy Twórczość dramatyczna Edwarda Lubowskiego (wydana drukiem Kraków 1929). Był współredaktorem Wielkiej Ilustrowanej Encyklopedii Powszechnej Wydawnictwa „Gutenberg” w Krakowie. Opracował Polską bibliografię japonologiczną po rok 1926 (Kraków 1929). Od początku lat 30. pracował w Częstochowie jako nauczyciel języka niemieckiego w II Państwowym Gimnazjum im. R. Traugutta, a przez pewien czas także języka polskiego w I Państwowym Gimnazjum im. H. Sienkiewicza. W tym okresie wydał szereg publikacji z zakresu pedagogiki: Wiedeńskie szkoły specjalne (Warszawa 1932), która to praca była pokłosiem jego pobytu w Wiedniu, Ortografia polska – elementy psychotechniczne (Częstochowa 1933), Układ ławek w klasie (Kraków 1937), Dyskusja jako metoda nauczania (Kraków 1937), Ściąga w praktyce szkolnej (Kraków 1938), Praca domowa ucznia (Kraków 1938), O gwarze uczniowskiej (Kraków 1939). Materiały do swoich publikacji zbierał przeważnie z ankiet swoich uczniów. Należał do prekursorów nowocześnie pojętego nauczania i wychowania. Był znawcą literatury niemieckiej i austriackiej, tłumaczem z piśmiennictwa niemieckojęzycznego. Jako krytyk literacki i teatralny współpracował m.in. z Miesięcznikiem Literacko-Artystycznym „Drugi Tor” oraz „Wiadomościami Literackimi”. W 1938 został wybrany do zarządu → Towarzystwa Przyjaciół Francji w Częstochowie. Po wybuchu wojny z Niemcami 7 IX 1939 (w obawie przed represjami niemieckimi ze względu na swoje żydowskie pochodzenie) próbował popełnić samobójstwo w okolicach Lelowa. Ciężko ranny został przewieziony do szpitala mieszczącego się w budynku szkoły powszechnej przy ul. Narutowicza (Krakowskiej) w Częstochowie. Zm. tego samego dnia (wg niektórych informacji 9 IX 1939), pochowany został na cmentarzu Kule, w kwaterze 7, rząd 13, grób 2.

Rodziny przypuszczalnie nie założył.

Wielka Ilustrowana Encyklopedia Powszechna „Gutenberg”, t. XX; „Słownik biograficzny ludzi związanych z książką w regionie częstochowskim” (J. Badora), (maszynopis w zbiorach Miejskiej Biblioteki Publicznej w Częstochowie); Marian Walczak, Ludzie nauki i nauczyciele podczas II wojny światowej. Księga strat osobowych, Warszawa 1995, (tu szereg błędnych informacji), s. 628; – Janusz Kołodziejski, II LO im. R. Traugutta w Częstochowie 1920–2000, Częstochowa 2000, s. 38; Józef Mikołajtis, Historia literatury ziemi częstochowskiej, Częstochowa 1982, s. 135; Jan Pietrzykowski, Hitlerowcy w powiecie częstochowskim 1939–1945, Katowice 1972, s. 179; – „Goniec Częstochowski” 1938, nr 70, s. 4; „Nad Wartą” 1958, nr 7 (J. Badora), s. 6; – odpis z inskrypcji nagrobnej.

Autor: → Juliusz Sętowski

Zobacz inne hasła z kategorii: → Osoby

Ostatni Grosz... czytaj

Błeszno... czytaj

Dźbów... czytaj

Ostatnio dodane


Miejski Uniwersytet Powszechny

instytucja kulturalno-oświatowa utworzona w 1929 z inicjatywy częstochowskiego → Bezpartyjnego Bloku Współpracy z Rządem. Organizatorem był Wydział Oświaty i... więcej::

Zakład Freblowski Stanisławy Ligęzówny

w 1912 Stanisława Ligęzówna (Ligenzówna) podjęła starania o powołanie w Częstochowie kantoru pośrednictwa dla nauczycielek. Od tegoż roku pod nazwą... więcej::

Kościółek i szpital – przytułek św. Jakuba

wybudowane (kaplica była murowana, a przytułek drewniany) jako zespół szpitalny w 1586 z fundacji Jakuba Zalejskiego, pisarza celnego... więcej::

Chajutin (Hajutin) Szymon Szmerka

Chajutin (Hajutin) Szymon Szmerka (ok. 1872–1929), działacz spółdzielczy i sportowy. Ur. w Moskwie, był synem Joela Wulfa i Dobry Elki z Wileńczyków. Chajutin do Częstochowy przybył... więcej::

Mamy
już:

800 haseł