Sabok Kazimierz Ludwik

Sabok Kazimierz Ludwik (1884–1966), pedagog, dyrektor liceum, działacz społeczny i oświatowy. Ur. 23 II 1884 we Włocławku, był synem Marcina (1846–1917), urzędnika, i Marianny Kazimiery z Sulikowskich (1855–1895), bratem Tadeusza (1888–1948), księgowego w fabryce „Stradom”.

W 1890 rodzina Saboków osiadła w Częstochowie. Od 1895 Sabok uczył się w gimnazjum rządowym w Częstochowie, skąd w 1905 został usunięty za udział w tzw. strajku szkolnym. W 1907 otrzymał maturę w gimnazjum polskim. Studiował początkowo medycynę, później historię na Uniwersytecie w Moskwie. Po ukończeniu studiów pracował jako nauczyciel w Częstochowie w szkole Pomianowskiego, a od 1915 w szkole początkowej, następnie w Gimnazjum → Towarzystwa Opieki Szkolnej (od 1918 I Gimnazjum Państwowe im. H. Sienkiewicza). Od 23 III 1939 po śmierci → Wacława Płodowskiego był dyrektorem Gimnazjum i IV Liceum im. H. Sienkiewicza, uczył też na dwuletnich Robotniczych Kursach Gimnazjalnych Związku Zawodowego Nauczycielstwa Polskiego Szkół Średnich. Po wybuchu wojny, z pomocą uczniów i rodziców ukrył dokumentację szkoły, a także bibliotekę. Od stycznia 1940 organizował tajne nauczanie. Jesienią 1941 został mianowany kierownikiem tajnych kompletów organizowanych wśród uczniów Gimnazjum i Liceum im. H. Sienkiewicza. Przez okres okupacji nadzorował pracę tajnych kompletów w różnych punktach miasta. W styczniu 1945 był członkiem komisji weryfikacyjnej do legalizacji wyników tajnego nauczania. W tym czasie wraz z młodzieżą, rodzicami i nauczycielami uruchomił szkołę i był jej dyrektorem do sierpnia 1959. Sabok był współzałożycielem w 1936 Towarzystwa Przyjaciół Częstochowy. Należał do zarządu (od 1947 był wiceprezesem) reaktywowanego → Towarzystwa Popierania Kultury Regionalnej (→ Częstochowskie Towarzystwo Naukowe). Od 1948 był członkiem zarządu obwodu częstochowskiego Ligi Morskiej. Należał do → Związku Nauczycielstwa Polskiego (ZNP) i Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego. Zm. 4 X 1966 w Częstochowie, pochowany został na cmentarzu Kule, w kwaterze 13, rząd IX, grób 12 (z brzegu kw.). Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Srebrnym i Złotym Krzyżem Zasługi (1937).

W małżeństwie (od 1916) z Wiktorią Hiller (1885–1974), nauczycielką, miał synów: Władysława Kazimierza (1917–1986), oficera Związku Walki Zbrojnej-Armii Krajowej, uczestnika wielu akcji zbrojnych (m.in. na więzienie na Zawodziu w Częstochowie), który później był ekonomistą; Jana Zbigniewa (1922–1987), córkę Jadwigę Annę (ur. 27 VII 1920), zamężną z Stanisławem Rusinem.

Juliusz Sętowski, Cmentarz Kule w Częstochowie. Przewodnik biograficzny, Częstochowa 2005, s. 269; Słownik biograficzny ziemi częstochowskiej, t. I (Z. Grządzielski), red. A. Zakrzewski, Częstochowa 1998, s. 130–131 (tu błędna data zgonu); – Zygmunt Łęski, ZHP w Częstochowie i Kłobucku, Częstochowa 1993, (dotyczy też syna Władysława); Janusz Pawlikowski, Kalendarium częstochowskie czyli wybór dat z historii miasta i jego mieszkańców od roku 1220, Częstochowa 2001, s. 198; 65 lat Częstochowskiego Towarzystwa Naukowego d. Towarzystwo Popierania Kultury Regionalnej (F. Sobalski), Częstochowa 1997, s. 24; – „Gazeta Wyborcza Częstochowa” 2005 (18–19 VI), s. 5 (A. Cieślak); „Życie Częstochowy” 1947, nr 120, s. 3, 1948, nr 116, s. 3, 1960, nr 57, s. 6, 1966, nr 241, s. 5, 6; – Archiwum Państwowe w Częstochowie, Akta miasta Częstochowy 27/20, t. V, k. 1017–1018; Urząd Stanu Cywilnego w Częstochowie, akt zgonu 1206/1966; – kartoteka genealogiczna Michała Sejfrieda z Częstochowy oraz jego informacje.