Rumianek Stanisław

Rumianek Stanisław (1889–1940), członek Polskiej Organizacji Wojskowej, nauczyciel, kierownik szkoły, oficer Wojska Polskiego, członek Rady Miejskiej w Częstochowie. Ur. 10 V 1899 w Podzamczu, powiat garwoliński, był synem Pawła i Franciszki z Niewczasów.

Rumianek ukończył sześć klas Gimnazjum Męskiego w Rypinie oraz Państwowy Wyższy Kurs Nauczycielski w Warszawie (przy Instytucie Pedagogicznym). Od 1916 należał do Polskiej Organizacji Wojskowej (POW). Od 1918 służył w Wojsku Polskim, w 32 pułku piechoty. W czasie wojny z Rosją bolszewicką walczył w szeregach 6 pułku piechoty Legionów i 42 pułku piechoty. W 1931 po odbyciu kursu podchorążych w Śremie uzyskał awans na podporucznika rezerwy piechoty, otrzymał przydział mobilizacyjny do 27 pułku piechoty w Częstochowie. Rumianek był nauczycielem i kierownikiem miejscowej Publicznej Szkoły Powszechnej nr 22 im. G. Narutowicza. Jego specjalnością była botanika. Mieszkał przy ul. Żabiej 1. Zasiadał w Radzie Miejskiej w Częstochowie; w 1934 wszedł do niej z ramienia Polskiego Bloku Gospodarczego, a w 1939 reprezentował Chrześcijańsko-Narodowe Zjednoczenie Gospodarcze. Był przewodniczącym Związku Zachodniego w Częstochowie. W 1838–39 był członkiem komisji rewizyjnej koła częstochowskiego → Polskiego Białego Krzyża w Częstochowie. Zmobilizowany w sierpniu 1939, walczył wraz z macierzystym pułkiem z Niemcami, a po 17 września z Armią Czerwoną, 24 IX 1939 pod Strzyżowem k. Horodła został wzięty do niewoli radzieckiej i osadzony w obozie jenieckim w Kozielsku. Zamordowany przez NKWD w Katyniu, spoczywa w bratniej mogile (od 2000 Polski Cmentarz Wojenny). Inskrypcja symboliczna znajduje się na cmentarzu św. Rocha w Częstochowie, w sektorze 42, rząd A, grób nr 1).

W małżeństwie z Ewą Mroczyńską (1900–1987) miał dwoje dzieci: córkę Krystynę (1921–), współzałożycielkę Stowarzyszenia → Rodzina Katyńska w Częstochowie, i syna Zbigniewa (1924–).

Katyń. Księga cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego, Warszawa 2000, s. 540 (tu fotografia); Zbigniew Grządzielski, Działalność oświatowa Polskiego Białego Krzyża w Częstochowie w latach 1919–1939, [w:] Wielkie i małe problemy Częstochowy w Polsce odrodzonej (1918–1939), red. R. Szwed i W. Palus, Częstochowa 1996, s. 145; Lech Mastalski, Oficerowie częstochowskiej 7 Dywizji Piechoty zamordowani na Wschodzie w 1940 roku. Noty biograficzne, Kraków – Częstochowa 2005, s. 80–81 (tu fotografia), Mężom i ojcom naszym, s. 94–95; Marian Walczak, Ludzie nauki i nauczyciele podczas II wojny światowej. Księga strat osobowych, Warszawa 1995, s. 616; – Ryszard Szwed, Radni miasta Częstochowy w latach międzywojennych (1919–1939), [w:] Społeczeństwo Częstochowy w latach 1918–1939, Częstochowa 1997, s. 52; – Archiwum Państwowe w Częstochowie, Magistrat Częstochowy 5573; – odpis z inskrypcji nagrobnej (dotyczy żony, Ewy).