Mężnicki Ludwik Tadeusz

Mężnicki Ludwik Tadeusz (1884–1949), adwokat, sędzia hipoteczny, nauczyciel, działacz oświatowy i społeczny, bibliofil. Ur. 27 VII 1884 w Częstochowie, był synem → Ludwika i Teodory z Mączyńskich (ok. 1854–1908).

Uczęszczał do rosyjskiego Gimnazjum Męskiego w Częstochowie, później ukończył gimnazjum w Moskwie. Studia prawnicze odbył w Petersburgu i Dorpacie. Po powrocie do Częstochowy prowadził kancelarię adwokacką (przy III Alei 55, później przy ul. Kilińskiego), pracował też jako nauczyciel: od 1910 uczył na kursach rzemieślniczych Stowarzyszenia Przemysłowo-Rzemieślniczego, w pensjach żeńskich Zofii Garzteckiej i Janiny Steinbok, w → Gimnazjum Żeńskim Wacławy Golczewskiej, w 1915–19 w Gimnazjum → Towarzystwa Opieki Szkolnej, w 1914–16 wykładał na kursach handlowych przy Stowarzyszeniu Pracowników Handlowych i kursach handlowych Wacława Nassalskiego. W 1915–17 prowadził zajęcia z ekonomii na kursach samokształcenia w Częstochowie (zasiadał też w zarządzie kursów). Był współzałożycielem, członkiem zarządu, a od 1924 prezesem Towarzystwa Biblioteki Publicznej im. W. Biegańskiego, zasiadał też w zarządzie Towarzystwa Przyjaciół miasta Częstochowy. W I połowie lat 30. kierował Towarzystwem Śpiewaczym „Lutnia”. Współzałożyciel Koła Miłośników Sceny, w 1930–34 prezes Towarzystwa Budowy i Eksploatacji Teatru w Częstochowie. W 1932 był przewodniczącym Komitetu Dni Chopinowskich w Częstochowie. Posiadał parutysięczny księgozbiór, jeden z największych zbiorów prywatnych w Częstochowie. 4 IX 1939 podczas tzw. → krwawego poniedziałku w Częstochowie więziony przez Niemców, doznał wówczas wylewu i był częściowo sparaliżowany. Zmuszony był zrezygnować z praktyki adwokackiej. Po 1945 wyjechał do Warszawy. Tam zm. 9 X 1949, pochowany został na cmentarzu św. Rocha w Częstochowie, w sektorze 7, rząd 2, grób nr 10.

W małżeństwie z Marią Brommą miał córkę Ludmiłę (1923–2005), zamężną Marjańską, absolwentkę Gimnazjum im. J. Słowackiego w Częstochowie i filologii angielskiej na Uniwersytecie Warszawskim, członkinię Narodowej Organizacji Wojskowej (drużyna sanitarna), poetkę, prozaiczkę, tłumaczkę z literatury angielskiej, redaktorkę audycji poetyckich w Naczelnej Redakcji Programów Literackich, 1993–96 prezesa Zarządu Głównego Stowarzyszenia Pisarzy Polskich.

Współcześni polscy pisarze i badacze literatury. Słownik bio-bibliograficzny, pod red. Jadwigi Czachowskiej i Alicji Szałagan, t. V, Warszawa 1997, s. 300 (dotyczy córki, Ludmiły Marjańskiej); „Słownik biograficzny ludzi związanych z książką w regionie częstochowskim” (maszynopis w zbiorach Miejskiej Biblioteki Publicznej w Częstochowie); – Wanda Malko, Życie muzyczne Częstochowy w latach 1918–1939, Częstochowa 2008, s. 253, 256, 258; Jan Prüffer, Szkolnictwo w Częstochowie w okresie wojny (rok szkolny 1914/15–1915/16), Częstochowa 1916, s. 8, 14, 15, 17, 27, 36, 37, 39, 41; – „Goniec Częstochowski” 1910, nr 80 (19 IX), s. 3, 1917, nr 31(9 II), s. 2, 1931, nr 23 (29 I), s. 3, nr 60 (14 III), s. 3; „Życie Częstochowy” 1949, nr 248 (15 X), s. 4; – odpis z inskrypcji nagrobnej.