Łyszczarz Stanisław

Łyszczarz Stanisław (1930–91), malarz, rzeźbiarz, ceramik, nauczyciel akademicki. Ur. 22 III 1930 w Lichwinie k. Tuchowa, powiat tarnowski, był synem Józefa i Agaty, malarki ludowej, twórczyni obrazów na szkle.

Łyszczarz od 1945 uczył się w Szkole Sztuk Zdobniczych i Przemysłu Artystycznego oraz w Liceum Sztuk Plastycznych w Tarnowie. W 1952–58 studiował w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych we Wrocławiu; otrzymał dyplom artysty plastyka w zakresie ceramicznego malarstwa architektonicznego. W czasie studiów pracował przy konserwacji Panoramy Racławickiej. Po studiach osiadł w Częstochowie, gdzie podjął pracę w Państwowym Liceum Sztuk Plastycznych; uczył malarstwa i ceramiki. Od 1980 prowadził pracownię malarstwa i rzeźby ceramicznej na Wydziale Wychowania Artystycznego Wyższej Szkoły Pedagogicznej (Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza) w Częstochowie. W 1990 otrzymał nominację na docenta, później został profesorem nadzwyczajnym. Od tr. kierował Zakładem Rzeźby na Wydziale Wychowania Artystycznego. Uczestniczył w amatorskim ruchu artystycznym nauczycieli i grupy „Zachęta” przy Spółdzielni Mieszkaniowej „Nasza Praca” w Częstochowie. Brał udział w wystawach, wielu krajowych i zagranicznych plenerach, podróżach artystycznych. W Częstochowie stworzył m.in. opracowanie plastyczne ekspozycji w Centralnym Muzeum Górnictwa Rud Żelaza (1968), mozaiki na auli Wyższej Szkoły Pedagogicznej (WSP) (1968), na ścianie Szkoły Podstawowej nr 21 (przy ul. Sabinowskiej 7/9) (1970), na ścianie hali sportowej Politechniki Częstochowskiej (1972) oraz pływalni Kombinatu Budownictwa Ogólnego (1976), rzeźby plenerowe na → Promenadzie (Niemena) w Częstochowie (1977–79), rzeźby Smoki w dzielnicy Północ i sgraffito dla częstochowskiego Domu Kultury „Kolejarz”, a także rzeźby dla parku w Katowicach (1979). Od 1958 należał do Związku Polskich Artystów Plastyków (ZPAP); należał do zarządu oddziału katowickiego a w 1970–78 zasiadał w zarządzie częstochowskiego oddziału ZPAP. Zm. 7 XI 1991 w Częstochowie, został pochowany na cmentarzu Kule, w kwaterze 130, rząd IX, grób nr 21. Odznaczony m.in. Złotym Krzyżem Zasługi (1981) oraz odznaką „Za zasługi dla województwa częstochowskiego”. Na ścianie domu przy ul. Jasnogórskiej 34 jest wmurowana poświęcona mu tablica autorstwa Jerzego Kędziory.

W małżeństwie z Krystyną Królicą, dziennikarką, miał córkę Blankę (ur. 1970), zamężną Vautravers, malarkę, ilustratorkę książek dla dzieci.

Kto jest kim w Polsce 1984, Warszawa 1984, s. 566, 567; – Artyści Częstochowy XX wieku (dotyczy także córki, Blanki), Częstochowa 2000, s. 46, 47; – „Gazeta Wyborcza Częstochowa” 2004 (3 XI), s. 5 (B. Łyszczarz Vautravers); – Urząd Stanu Cywilnego w Częstochowie, akt zgonu nr 2874/1991.