Liga Kobiet Pogotowia Wojennego

Udostępnij

Liga Kobiet Pogotowia Wojennego, organizacja niepodległościowa założona w 1913 w Warszawie, związana z działaniami prowadzonymi przez J. Piłsudskiego. Funkcjonowała na terenie Królestwa Polskiego: propagowała ideę legionową, organizowała aparat pomocniczy dla Legionów Polskich. W 1916 przystąpiła do Centralnego Komitetu Narodowego. W 1917 liczyła 4 tys. członkiń, w tr. połączyła się z Ligą Kobiet Galicji i Śląska. Współpracowała z → Polską Organizacją Wojskową. W 1917–18 udzielała pomocy internowanym i ukrywającym się legionistom. W czasie wojny z Rosją bolszewicką 1919–20 Liga prowadziła akcję pomocy żołnierzom i ich rodzinom. W Częstochowie Liga Kobiet Pogotowia Wojennego (LKPW) została utworzona we wrześniu 1914. Fundusze na swoją działalność kobiety gromadziły, organizując kwesty uliczne (m.in. „Dzień kokardki dla legionistów”, „Dzień Orzełka”, „Dzień znaczka legionowego”), a także zabawy i festyny, głównie w → Parku 3 Maja, także przedstawienia (m.in. w kinoteatrach „Odeon” i „Paryski”). Za zebrane pieniądze dokonywano zakupów bielizny i paczek dla żołnierzy, wypłacano zapomogi dla rodzin legionistów, organizowano imprezy świąteczne dla przebywających w Częstochowie żołnierzy Legionów; w 1915 wydano na te cele 1001 rubli, a w 1916–1885. Organizacja brała udział (z własnym sztandarem) w uroczystościach patriotycznych. Swoją siedzibę posiadała przy → II Alei 33. W 1915 kobiety z częstochowskiej Ligi ufundowały sztandar dla III Brygady Legionów Polskich. W 1919 podczas wojny z bolszewikami częstochowska LKPW utworzyła w mieście oddział Sanitariusza Polskiego. W 1915–18 do najczynniejszych w Lidze należały: matki żołnierzy → Emilia Dreszer, → Anna Stetkiewicz, Amalia Weese, → Maria Kasprzycka, a także Maria Horzelska, Maria Federowicz, → Maria Żurek, drużynowa Częstochowskiej Żeńskiej Drużyny Harcerskiej, siostry Goszczyńskie. Kontynuacją LKPW był Związek Pracy Obywatelskiej Kobiet.

Michał Czajka, Marcin Kamler, Witold Sienkiewicz, Leksykon historii Polski, Warszawa 1995, s. 1014; – Juliusz Sętowski, Legiony Polskie a ruch niepodległościowy w Częstochowie w latach I wojny światowej 1914–1918, [w:] Częstochowy drogi ku niepodległości, red. naukowa R. Szwed, W. Palus, Częstochowa 1998, s. 34; – „Goniec Częstochowski” 1916, nr 188, s. 3, nr 198, s. 3, nr 220, s. 2, 3, nr 226, s. 3, nr 253, s. 2, nr 264, s. 3, nr 270, s. 3, 1917, nr 78, s. 3, nr 108, s. 2, nr 178, s. 2, nr 188, s. 3, nr 192, s. 3, nr 202, s. 3; – materiały w zbiorach Ośrodka Dokumentacji Dziejów Częstochowy Muzeum Częstochowskiego.

Autor: → Juliusz Sętowski

Ostatni Grosz... czytaj

Błeszno... czytaj

Dźbów... czytaj

Ostatnio dodane


Miejski Uniwersytet Powszechny

instytucja kulturalno-oświatowa utworzona w 1929 z inicjatywy częstochowskiego → Bezpartyjnego Bloku Współpracy z Rządem. Organizatorem był Wydział Oświaty i... więcej::

Zakład Freblowski Stanisławy Ligęzówny

w 1912 Stanisława Ligęzówna (Ligenzówna) podjęła starania o powołanie w Częstochowie kantoru pośrednictwa dla nauczycielek. Od tegoż roku pod nazwą... więcej::

Kościółek i szpital – przytułek św. Jakuba

wybudowane (kaplica była murowana, a przytułek drewniany) jako zespół szpitalny w 1586 z fundacji Jakuba Zalejskiego, pisarza celnego... więcej::

Chajutin (Hajutin) Szymon Szmerka

Chajutin (Hajutin) Szymon Szmerka (ok. 1872–1929), działacz spółdzielczy i sportowy. Ur. w Moskwie, był synem Joela Wulfa i Dobry Elki z Wileńczyków. Chajutin do Częstochowy przybył... więcej::

Mamy
już:

800 haseł