Kopecka z Neufeldów Wanda

Kopecka z Neufeldów Wanda (1885–1942), 1 v. Mitelman pianistka, nauczycielka muzyki. Ur. 4 X 1885 w Częstochowie, była córką → Maurycego Neufelda i Klary z Sachsów (1862–1919), siostrą Stanisława i Natalii.

Studiowała (w klasie fortepianu u P. Jurgensa) w Konserwatorium Carskim Rosyjskiego Towarzystwa Muzycznego w Petersburgu; dyplom ukończenia uczelni otrzymała w 1907. Już przed 1914 jako pianistka uczestniczyła w życiu muzycznym Częstochowy, brała też udział w konkursach pianistycznych. W latach 20. i 30. XX w. jako solistka uczestniczyła w koncertach w kraju i za granicą; w listopadzie 1930 występowała z orkiestrą symfoniczną Filharmonii Warszawskiej na koncercie w Warszawie. W tym okresie koncertowała też w Częstochowie, głównie podczas imprez organizowanych przez miejscowe stowarzyszenie muzyczne „Lutnia” i „Lira”. Od ok. 1912 prowadziła działalność pedagogiczną, uczyła gry na fortepianie (w mieszkaniu przy I Alei 10); jej uczennice, przeważnie wywodzące się ze znanych rodzin żydowskich, wielokrotnie prezentowały się na tzw. popisach uczniowskich (najczęściej w sali „Lutni” przy ul. Dąbrowskiego 14, po 1925 w sali Straży Ogniowej, a od 1930 w sali kameralnej miejscowego teatru przy ul. Kilińskiego). Po koncercie wychowanek Kopeckiej 28 VI 1932, który był ostatnim publicznym występem uczennic popularnej pianistki, recenzujący imprezę Edward Mąkosza tak pisał w „Gońcu Częstochowskim”: „popis ten był nowym, wspaniałym sukcesem w pracy pedagogicznej znanej i cenionej pianistki. Wszystkie utwory wykonane przez uczniów nacechowane były wielką starannością, czystością, ekspresją i właściwymi tempami, co daje dowód, że pedagog nie przeoczył żadnych tajników rasowej gry na fortepianie” W 1932–38 Kopecka prowadziła zajęcia w Wyższej Szkole Muzycznej im. F. Chopina w Warszawie. W 1938 powróciła do Częstochowy i kontynuowała pracę pedagogiczną, występowała też (wielokrotnie na cele charytatywne) w koncertach na terenie miasta (najczęściej wraz z mężem Kazimierzem Kopeckim, wiolonczelistą oraz ze skrzypkami Tadeuszem Smugą i Jerzym Bursikiem). Należała do sekcji muzycznej Towarzystwa Popierania Kultury Regionalnej oraz oddziału częstochowskiego Związku Muzyków Polskich. W czasie okupacji niemieckiej nadal udzielała lekcji gry na fortepianie (m.in. uczył się u niej, w mieszkaniu przy ul. Kilińskiego 25, deportowany z rodzicami z Poznania Krzysztof Trzciński Komeda, jej wychowanką była też Francine de Hagen, po wojnie jedna z najwybitniejszych pianistek belgijskich). W 1941 Kopecka została zmuszona przez okupantów do zamieszkania w getcie, nadal jednak prowadziła działalność pedagogiczną, uczestniczyła też w koncertach organizowanych w getcie przez młodego muzyka → Jakuba Weisskopfa. Wywieziona podczas deportacji ludności żydowskiej z getta (wrzesień-październik 1942), zginęła w obozie zagłady w Treblince.

Kopecka była dwukrotnie zamężna: od 1907 z Koplem Mitelmanem, później z Kazimierzem Kopeckim, wiolonczelistą pochodzenia czeskiego. Nie miała dzieci.

Materiały zbiorach Ośrodka Dokumentacji Dziejów Częstochowy Muzeum Częstochowskiego.