Karczewski Władysław Wacław

Karczewski Władysław Wacław (1896–1974), pseudonim Jarosław Sokół, chirurg, oficer konspiracji niepodległościowej. Ur. 28 IX 1896 w Zawierciu, był synem Aleksandra (1858–1908), urzędnika Towarzystwa Akcyjnego „Zawiercie” i Władysławy, bratem Wandy Michaliny (1891–1976), dyrektorki Gimnazjum Żeńskiego Klasycznego w Zawierciu, i Zbigniewa (1894–1951).

W 1916 ukończył gimnazjum w Zawierciu. Od tr. studiował w Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Jagiellońskiego. Studia przerwał w 1920–21, kiedy to jako ochotnik służył w Wojsku Polskim podczas wojny z bolszewikami; w 1921 awansowany do stopnia podporucznika. W 1925 otrzymał dyplom lekarza medycyny. Od 1926 pracował w klinice chirurgicznej Uniwersytetu Jagiellońskiego. W 1931 kierował Szpitalem Powszechnym w Tarnowie. Od grudnia tr. pracował w Szpitalu Chirurgicznym Najświętszej Maryi Panny w Częstochowie, później także w Ubezpieczalni Społecznej (US). Z ramienia US zorganizował oddział chirurgiczny w szpitalu przy ul. Mickiewicza, w 1933 brał udział w konkursie na naczelnego lekarza Szpitala Chirurgicznego. Od 1934 był ordynatorem oddziału chirurgicznego tegoż szpitala. W 1937 przez pół roku przebywał w Londynie w klinice Westminister, pogłębiając studia chirurgiczne. Zmobilizowany w sierpniu 1939 (miał przydział do Powiatowej Komendy Uzupełnień w Krakowie), brał udział w wojnie z Niemcami; jako chirurg przydzielony został do szpitala polowego. Wzięty do niewoli niemieckiej, przetrzymywany był przez kilka miesięcy w Oflagu Xa Itzehoe. Zwolniony z obozu powrócił do Częstochowy, gdzie nadal kierował oddziałem chirurgicznym Szpitala Chirurgicznego. W czasie okupacji należał do → Narodowych Sił Zbrojnych (NSZ), pełnił funkcję szefa sanitarnego Komendy Okręgu Częstochowskiego VI (od stycznia 1944–okręg VII NSZ–Armii Krajowej) Częstochowy. Od 1946 kierował oddziałem chirurgicznym (później Szpital Chirurgiczny na Zawodziu) Szpitala Powszechnego w Częstochowie, od 1950 był ordynatorem oddziału chirurgicznego szpitala na Zawodziu. Przyjmował też pacjentów prywatnie w gabinecie w swoim mieszkaniu przy II alei 24. Około 1961 został przeniesiony do lecznictwa otwartego. Do 1974 pracował w poradni chirurgicznej. Należał do Polskiego Towarzystwa Lekarskiego i Polskiego Towarzystwa Chirurgicznego. Był cenionym kolekcjonerem malarstwa, numizmatykiem i filatelistą. Zm. 19 VI 1974 w Częstochowie, pochowany został na cmentarzu św. Rocha w sektorze 1, rząd C, grób nr 8.

Karczewski był dwukrotnie żonaty; w pierwszym małżeństwie z Anną Siemaszko, 2. voto Żurawską, miał syna Mateusza, absolwenta Politechniki Warszawskiej, który ok. 1952 wyjechał do USA. W drugim małżeństwie, z Lidią Pawełek, miał syna Marcelego (ur. 1950), laboranta filmowego.

Cmentarz św. Rocha w Częstochowie. Przewodnik biograficzny, pod red, J. Sętowskiego, Częstochowa 2012, s. 98–99; Mieczysław Wyględowski, Almanach lekarzy Częstochowy, Częstochowa [2010], s. 156 (tu błędna data ur. 28 X 1886); – „Goniec Częstochowski” 1908 (19 IV), (dotyczy ojca, Aleksandra); – Książka adresowa m. Częstochowy 1947, Częstochowa 1947, s. 40, 42; Rocznik oficerski rezerw 1934, reprint, Warszawa – Londyn 2003, s. 223–765; – Jerzy Abramski, Zawiercie, Studium monograficzne, Zawiercie 1994, s. 360; Mieczysław Wyględowski, Chirurgia i chirurdzy Częstochowy, Wrocław 1997, s. 69–72 (tu fotografia); Leszek Żebrowski, Narodowe Siły Zbrojne. Dokumenty, struktury, personalia, t. I, Warszawa 1994, s. 300; Archiwum Państwowe w Częstochowie Magistrat Częstochowy 5537 (przebieg pracy zawodowej do 1931); – Urząd Stanu Cywilnego w Częstochowie, akt zgonu nr 970/1974; – informacje Zofii Zajączkowskiej z Częstochowy.