Henig Markus Majer

Henig Markus Majer (1843–1919), przemysłowiec, prezes gminy żydowskiej, działacz społeczny, oświatowy i charytatywny. Ur. 22 XI 1843 w Kłobucku, był synem Wolfa, kramarza i Chany Lai z Wekslerów.

Henig około 1871 osiadł w Częstochowie, od tr. (do 1890) prowadził księgarnię (właściwie skład książeczek do nabożeństwa), a od 1873 także drukarnię akcydensową. Później założył fabrykę mebli giętych; w 1880 zatrudniała ona 43 robotników. W 1883 fabrykę tę odsprzedał Józefowi Kohnowi i w tr. stał się współwłaścicielem (wraz z Sergiuszem Rudnikiem i Dawidem Sztokmanem) fabryki igieł. W 1887 fabryka została rozbudowana (jej oficjalna nazwa brzmiała: Pierwsza w kraju fabryka igieł i szkieletów do parasoli Markus Henig i Spółka); w tym czasie Henig był jej dyrektorem naczelnym. W 1895–1900 był wyłącznym właścicielem fabryki, później udziały w niej mieli: → Leopold Werde i E. Hertz; w 1909 fabryka igieł otrzymała złoty medal na → Wystawie Przemysłu i Rolnictwa w Częstochowie. Do Heniga należała również fabryka tektury oraz wytwórnia wyrobów galanteryjnych i zabawek. W 1885–1903 Henig, który był właścicielem nieruchomości na terenie miasta, wynajmował lokale wojsku rosyjskiemu, m.in. przy ul. Ogrodowej. Henig działał w instytucjach kredytowych miasta: był współzałożycielem, później prezesem rady II Częstochowskiego Towarzystwa Pożyczkowo-Oszczędnościowego, w 1901 był współzałożycielem, później członkiem zarządu i rady Częstochowskiego Towarzystwa Wzajemnego Kredytu. Należał do Stowarzyszenia Kupców (żydowskich), do → Towarzystwa Szerzenia Wiedzy (TSzW). Od 1899 był członkiem zarządu → Towarzystwa Dobroczynności dla Żydów (TDdŻ), zasiadał w zarządach placówek podlegających TDdŻ: sekcji wsparcia ubogich i → Domu dla Starców i Sierot im. Miny Werde, oraz w zarządzie → Fermy Ogrodniczej dla Żydów. Był członkiem rady opiekuńczej → Szkoły Rzemiosł dla Żydów. Od 1915 należał do komitetu głównego → Doraźnej Pomocy. Od końca lat 70. XIX w. wspomagał finansowo (wraz z kilkunastoma in. członkami społeczności żydowskiej) działające w Królestwie Polskim Towarzystwo Osad Rolnych i Przytułków Rzemieślniczych (które organizowało zakłady poprawcze dla młodocianych przestępców i sprawowało opiekę nad nimi po ich zwolnieniu). W tr. z ramienia rady żydowskiej Piekarni Popularnej wszedł do zarządu sekcji żydowskiej Doraźnej Pomocy. Prowadził działania na rzecz budowy → Nowej Synagogi w Częstochowie, później przez szereg lat był jej zarządcą (gabem). Henig był właścicielem kamienicy przy II Alei 29 w Częstochowie (tam mieszkał). Zm. 26 III 1919 w Częstochowie, pochowany został na cmentarzu żydowskim.

W małżeństwie z Antoniną Jentą z Rozenstadtów (4 IX 1852 Warszawa–) miał córki: Felicję (9 VIII 1877 Częstochowa–), Łucję (21 I 1884 Częstochowa–), która była działaczką społeczną i dobroczynną, członkinią zarządów: TSzW oraz Domu Starców i Sierot im. Miny Werde; Kamilę (2 VIII 1893 Częstochowa–), zamężną z Samuelem Staarem z Krakowa; Bronisławę (22 IX 1874 Częstochowa–), zamężną Ritterman; Jadwigę (10 XII 1885 Częstochowa–), zamężną z Józefem Perkahlem, która należała do komisji bibliotecznej TSzW.

Żydzi częstochowscy. Słownik biograficzny, pod red. J. Sętowskiego, Częstochowa 2020.