Gimnazjum Żeńskie Wacławy Chrzanowskiej
Gimnazjum Żeńskie Wacławy Chrzanowskiej, prowadzone od 1908 przez → Wacławę Chrzanowską. Funkcjonowało przy ul. Teatralnej 9 (od 1917 Kościuszki), początkowo jako Zakład Naukowy Żeński Siedmioklasowy (z klasą wstępną i pensjonatem). Od sierpnia do początków października 1914 budynek szkolny zajmowało wojsko niemieckie. Od września 1915 szkoła działała jako ośmioklasowe Gimnazjum Żeńskie Wacławy Chrzanowskiej (z klasą przedwstępną i wstępną). We wrześniu 1916 oddano nowy gmach szkolny (wznoszony od 1914) z obszernym klasami, pracowniami fizyczną i chemiczną, salą do nauki rysunków i rzeźby, salą gimnastyczną, od 1918 działała świetlica. Przy szkole znajdował się ogród z krzewami i kwiatami zasadzonymi przez uczennice (służył do prowadzenia lekcji przyrody). Gimnazjum posiadało własną kolekcję zbiorów artystycznych; gromadzono w niej kopie prac malarskich i graficznych znanych artystów polskich i zagranicznych. W szkole zbierano fundusze na rzecz koła samopomocy uczniowskiej (m.in. na ten cel organizowano przedstawienia teatralne). Przełożona szkoły przykładała wagę do wychowania patriotycznego. Przy szkole działała żeńska drużyna harcerska im. Księcia Józefa Poniatowskiego. Na tej drużynie opierała się działalność II okręgu żeńskiego → Polskiej Organizacji Skautowej. W 1915–18 w szkole urządzano wieczory patriotyczne z muzyką, śpiewem, recytacjami poezji. Od 15 X 1918 w sali szkolnej ćwiczyli członkowie → Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół”. 10 XI 1918 budynek gimnazjum był punktem zbornym oddziałów → Obrony Narodowej, które później rozbrajały Niemców. W 1916 w szkole uczyło się 360 dziewcząt. Dyrektorami gimnazjum byli: → Jan Prüffer (1914–17), Eustachy Gutkowski, później Mieczysław Dominikiewicz (do 1920). Kadrę nauczycielską (w 1916) stanowiło 25 osób; wśród nich byli: ks. → Bonawentura Metler, → Józef Dziuba, → Stanisław Chrzanowski, ks. → Stefan Wojak, ks.→ Wacław Kneblewski, → Ludwik Mężnicki, → Halina Płodowska. W 1920 szkoła stała się Państwowym Gimnazjum Żeńskim im. J. Słowackiego (obecnie I Liceum Ogólnokształcące im. J. Słowackiego).
Iwona Kociołek, Urszula Zaleska, Z tradycją w XXI wiek. Monografia Gimnazjum i Liceum im. J. Słowackiego w Częstochowie, Częstochowa 2007, s. 11; Jan Prüffer, Szkolnictwo w Częstochowie w okresie wojny (rok szkolny 1914/15–1915/16), Częstochowa 1916, s. 16, 17; – „Goniec Częstochowski” 1916, nr 48, s. 2, nr 265, s. 3, 1917 (24 VI), nr 140, s. 3, 1918, nr 210, s. 3.
Autor: → Juliusz Sętowski
Poprzednie hasło
→ Gimnazjum Żeńskie Tekli Busz
Następne hasło
→ Gimnazjum Żeńskie Zofii Garzteckiej
Ostatnio dodane
Miejski Uniwersytet Powszechny
instytucja kulturalno-oświatowa utworzona w 1929 z inicjatywy częstochowskiego → Bezpartyjnego Bloku Współpracy z Rządem. Organizatorem był Wydział Oświaty i... więcej::
Zakład Freblowski Stanisławy Ligęzówny
w 1912 Stanisława Ligęzówna (Ligenzówna) podjęła starania o powołanie w Częstochowie kantoru pośrednictwa dla nauczycielek. Od tegoż roku pod nazwą... więcej::
Kościółek i szpital – przytułek św. Jakuba
wybudowane (kaplica była murowana, a przytułek drewniany) jako zespół szpitalny w 1586 z fundacji Jakuba Zalejskiego, pisarza celnego... więcej::
Chajutin (Hajutin) Szymon Szmerka
Chajutin (Hajutin) Szymon Szmerka (ok. 1872–1929), działacz spółdzielczy i sportowy. Ur. w Moskwie, był synem Joela Wulfa i Dobry Elki z Wileńczyków. Chajutin do Częstochowy przybył... więcej::