Aleja Pokoju

Aleja Pokoju, sztandarowa inwestycja komunikacyjna i architektoniczna planu sześcioletniego (1950–56) w Częstochowie związana z rozbudową huty. Aleja Pokoju była istotnym elementem tzw. osi pracy zaprojektowanej przez inż. → Czesława Kotelę; chodziło o umożliwienie ludziom dojazdu do pracy w hucie oraz wybudowanie po obu stronach alei dużego osiedla mieszkaniowego zwanego roboczo Raków III. Aleja stała się główną arterią Rakowa, prowadzi w stronę pierwszego w Częstochowie ronda (Rondo Ronalda Reagana) na Dąbiu, a następnie w kierunku Kucelina. Pomiędzy ul. PPR (dziś: Wojska Polskiego) a wiaduktem nad torami kolejowymi (w pobliżu stacji Raków) powstało 14 bloków mieszkalnych, cztero- i pięciokondygnacyjnych, na parterze których ulokowano sklepy, punkty usługowe, księgarnię, bibliotekę, pocztę. W 1959 aleja Pokoju wzbogaciła się o linię tramwajową do Kucelina; jej odgałęzieniem była linia (nieistniejąca już) biegnąca ul. Łukasińskiego do ul. Pstrowskiego (obecnie ul. Dąbrowskiej). Podczas prac ziemnych w rejonie wiaduktu kolejowego natrafiono na cmentarzysko z epoki wczesnego żelaza, dziś w tym miejscu znajduje się → Rezerwat Archeologiczny → Muzeum Częstochowskiego. Przy alei Pokoju w 1958–67 zbudowano → kino „Relax”. Naprzeciw kina w 1978–89 znajdował się → pomnik Bolesława Bieruta wykonany przez częstochowskiego rzeźbiarza → Gabriela Hajdasa, dziś w tym miejscu znajduje się → pomnik Orląt Lwowskich autorstwa → Szymona Wypycha.

Raków. Vademecum dzielnicy Częstochowy, Częstochowa 2019, s. 4–5.